Daar stonden we dan, Yakke en Jokke, klaar om de uitdaging van onze allereerste UCI Gravel wedstrijd in het prachtige Valkenburg aan te gaan. 113km en 1500 hoogtemeters verdeeld over een spannend parcours, met een start van 5km inclusief de beruchte Cauberg, drie lussen van 35km en een eindsprint van 6km.
Onze trouwe verzorger Haldis (ook wel bekend als David, Yakke's broer) zorgde ervoor dat we nooit zonder onze noodzakelijke koolhydraten kwamen te zitten. Hij stond ons na elke lus bovenop de Keutenberg op te wachten met een royale bevoorrading.
Het parcours lag er fantastisch bij, met een heuvelachtig eerste deel tot aan de Keutenberg. De start was hectisch, maar we hadden onszelf voorgenomen om rustig te beginnen zodat we niet als een stel op hol geslagen paarden over de finish zouden strompelen. Dit bleek een goede keuze toen we al snel twee renners op de grond zagen liggen na een valpartij.
De Cauberg namen we op een tempo waarbij we nog genoeg adem overhielden om een droge grap te vertellen. Ondanks wat kleine tegenslagen, zoals Jokke's ketting die eraf vloog, wisten we ons ritme te vinden en klommen we langzaam maar zeker omhoog in het klassement.
Tijdens de tweede ronde voelde Jokke zich zo sterk dat hij zich moest inhouden om Yakke bij zich te houden. Toen Yakke zijn benen terugvond, begonnen we zelfs wat kopwerk tegen de wind in te doen - wie zei dat wijsheid met de jaren komt?
De derde ronde was puur genieten. We schoven steeds meer plaatsjes op en zagen de kilometers voorbij vliegen. Zelfs het verlies van Yakke's bidons tijdens een afdaling kon ons plezier niet bederven. De laatste Keutenberg was het startsein om nog één keer alles te geven op het vlakke gedeelte.
We haalden nog wat groepjes in en tijdens de laatste 6km naar de finish hadden we nog voldoende energie om wat kopwerk te doen. "Samen uit, samen thuis" was ons motto, en zo kwamen we dan ook over de meet.
Het resultaat was precies wat we ervan verwacht hadden: 78ste en 79ste van de 113 starters in onze leeftijdscategorie. Met een gemiddelde van 26,7km/u mogen we best tevreden zijn, zeker na onze conservatieve start.
Maar het belangrijkste was dat we intens genoten hebben van deze dag en samen met zoveel andere mensen dezelfde ervaring mochten delen. En ja, we hebben geleerd dat er heel wat gekke atleten rondlopen op deze wereld. Gravel, we komen terug!